Clara e o seu irmán
pequeno, do cal non se sabe o nome case ata o final, viven illados do mundo exterior
por orde do seu pai, que unicamente intenta protexelos. O día que Clara cumpre
os 18, o seu pai suicídase, pero non sen antes rebelarlles o obxecto de tanto
segredo. Resulta que creara unha imaxe súa para que o relevase para sempre no
seu traballo de presentador, pero esta tomara conciencia propia e agora tiña o
control de todas as televisións do mundo.
Pese a tanta
protección, a Imaxe logra descubrir a existencia dos dous rapaces, e agora
teñen que fuxir precipitadamente en busca do seu padriño.
Como gran amante da
fantasía que son, esta obra gustoume moito. A pesar da súa brevidade, logrou
ser o meu centro de atención de principio a fin. Ademais, o feito de que a
historia estea ambientada nun futuro moderno, cheo de novos inventos e ilusións, avivou a chama da miña curiosidade.
Pero hai tres puntos que non remataron de convencerme: o primeiro é a
precipitada morte dos pais, o segundo é que todas as personaxes principais
teñan algún tipo de defecto, e o terceiro e último é o final, quizais tamén demasiado
apresurado.
Teño que confesar
que esta narración me soou moito a película, polo que quero recomendarlle o
libro a todos os namorados do mundo do cine, pero que teñan ganas de abandonar
por un momento a pantalla e trasladarse a un mundo moito mellor: o da
imaxinación.
Sen comentarios
Publicar un comentario