Comentario de Aida Vilariño García
Eu, pel
Teresa González Costa
Xerais
Un título tan sinxelo para un libro que me deixou sen palabras. Normalmente os comezos sempre me resultan aburridos pero este non foi o caso, un rapaz rexeitado ao nacer, unha rapaza que perdera os seus pais...
Pero non foi ata as páxinas 190-200 cando me metín totalmente na historia. Apaixoáronme as historias de misterio pero sobre todo as románticas, aínda que este non foi o caso, quero crer que interpretei ben o libro e o misterioso "innominable" sentía algo, por mínimo que fose, pero sentía algo por niki a parte de admiración.
Debían facer unha segunda parte contando como foi a vida de Niki despois de todo o que pasou no castelo.
En xeral gustoume moito pero hai algo que non entendo. Por que cada vez que se refiren ao "Innominable" o poñen en maiúscula? Por exemplo, "El", "Súa"...
Sen comentarios
Publicar un comentario