Comentario de Rebeca Broemser
Un dedo manchado de tinta
Manuel Portas
Xerais
Non encontro palabras para definir este libro. Sei que normalmente comézase a falar de algo polo inicio pero eu vou falar do final.
Esperaba outro tipo de contacto entre as historias, e se ben nunha houbo o que agardaba (Cristina e Bruno), sorprendeume a maneira en que se atoparon a vida de cada un deles. Facíaseme estraño, aburrido e totalmente inverosímil o personaxe que estaba a maxinar exactamente a vida daquelas persoas que escollía; aparte captaba perfectamente a atención do lector.
No final, o autor fixo un xogo tanto entre o lector e el como el e os personaxes protagonistas, dándolle un toque pouco utilizado, que para o meu gusto, deulle chispa á obra xa que a min ler as historias de por si non me gustou moito.
Admito que houbo momentos nos que aquelas historias sen moito sentido e interese para min terminaron por engaiolarme, pero era moi fácil escapar polo pesado que se me facía a maioría do tempo.
En xeral, Portas deulle un bo final, aínda que creo que haberá moitas persoas que non sexan capaces de ler o libro completo.
Sen comentarios
Publicar un comentario