ESTA É A PÁXINA EXCLUSIVA DAQUEL ALUMNADO QUE QUERE COMENTAR, OPINAR E REFLEXIONAR SOBRE AS SÚAS LECTURAS.
UN RECUNCHO FEITO POR E PARA EL.

20/11/09

Un casoiro ben mal amañado


Comentario de Miriam González Castro

Un casoiro ben mal amañado
Bali Rai
Sotelo Blanco


Opino que o de planificar un casamento sen amor é un disparate, polo que entendo perfectamente a actitude de Manny. Non me gustaría estar no seu lugar. Por iso, creo que non valoramos o que temos. O libro gustoume e foi bastante fácil de ler, cousa que non me adoita suceder en galego.

17/11/09

Un casoiro ben mal amañado

Comentario de Ana Cristina Des Pérez


Un casoiro ben mal amañado
Bali Rai
Sotelo Blanco


O libro pareceume bastante aburrido. O único que me resultou interesante foi cando Manny foxe da voda e decide vivir a súa vida.
Teño que admitir que é un libro moi realista que reflicte a diferenza de clases que hai na India e como se vive neses lugares.
É excesivamente descritivo, con informacións innecesarias. Creo que non é bo nin malo, pode gustar ou non, pero eu non o recomendaría.

16/11/09

Un casoiro ben mal amañado

Comentario de Jennifer Mosquera Sanmartín.

Un casoiro ben mal amañado
Bali Rai
Sotelo Blanco


O libro pareceume interesante. Nel trátanse temas moi diversos, como as diferentes culturas, o racismo e o machismo que predomina nestas...
Creo que deberíamos ler máis libros deste estilo, xa que nos fai ter conciencia do que ocorre ao noso arredor.

15/11/09

Un casoiro ben mal amañado

Comentario de Alba Fernández Caderno

Un casoiro ben mal amañado
Bali Rai
Sotelo Blanco


O libro gustoume bastante, o tema dos casorios amañados é moi interesante e o punto de vista do libro de como o pai de Manny se aproveita da relixión punxabi, o que fai que Manny considere que a culpa é da relixión, cando en realidade é de seus pais, que o tratan coma se fose un obxecto, unha propiedade privada deles, e que pensan que propinándolle malleiras e facéndolle chantaxe emocional van conseguir introducirlle a súa forma de pensar.

14/11/09

Un casoiro ben mal amañado

Comentario de Carmen González Varela

Un casoiro ben mal amañado
Bali Rai
Sotelo Blanco


O libro gustoume bastante. É interesante porque trata un tema importante da actualidade, dun xeito que non aburre porque está contado por un rapaz da nosa idade e podémonos identificar con el nalgunhas ocasións, aínda que por motivos culturais sexamos tan diferentes. Creo que ao contalo desde o seu punto de vista podemos comprender mellor a historia e poñernos no seu lugar.

13/11/09

Un casoiro ben mal amañado

Comentario de Ainara García Doval


Un casoiro ben mal amañado
Bali Rai
Sotelo Blanco



A historia que se narra neste libro gustoume sobre todo porque tenta reflectir as ideas dun rapaz que se rebela contra a forma de vida que seus pais lle pretenden impoñer, e el decide optar por un futuro no que poida tomar as súas propias decisións, a pesar de que isto lle depare a xenreira e o odio de toda a sáu familia.
Na historia preséntanse tanto os pais coma os seus irmáns coma uns fanáticos da cultura e da tradición punxabis. Dentro destas ideas, caracterízanse tamén por teren pensamentos racistas, fascistas e desprezativos cara a outras culturas; por viviren nunha sociedade retrógrada que defende o papel inferior da muller, a hipocrisía dos seus membros (xa que acusan as persoas doutras razas de sern a orixe dos problemas sociais, mentre que dentro da súa cultura abárcase dende a prostitución e as drogas ata a infidelidade nalgúns matrimonios) e o emprego da violencia contra so propios membros dunha mesma familia co pretexto de difundir disciplina.
Tamén se presentan cunha mentalidade primitiva e retrógrada, -por exemplo, defendendo a continuacións da existencia dunha sociedade de castas, na que se trata con inferioridade aos membros de castas máis baixas; a distinción e separación de homes e mulleres en todas as tarefas da vida cotiá; a prohibición de mencionar temas tabú coma o sexo; a valoración sobre todo de cousas materiais que teñen algúns dos individuos de maior idade; a maneira superficial de ver as cousas e de se preocuparen das opinións alleas...-.
Unhas das cousas que máis de gustou da historia é que a pesar das chantaxes emocionais que levaba a cabo a súa nai, Majit ao final acaba por se decidir a levar as rendas do seu propio futuro, aínda que para isto vaia quedar apartado da súa familia para sempre, posto que tome as decisións que tome -sexan axeitadas ou non- polo menos será el mesmo quen asuma a responsabilidade dos seus actos.